Pożary, asteroidy, środki chemiczne i nowe narzędzia, które zapewniają nam bezpieczeństwo
YouTube
Spotify
Apple Podcasts
Transkrypcja
Podcast CORDIScovery - Odcinek #46 - Pożary, asteroidy, środki chemiczne i nowe narzędzia, które zapewniają nam bezpieczeństwo
Poniższy tekst jest tłumaczeniem transkrypcji przygotowanej przez SI.
00:00:00:00 - 00:00:34:02
Abigail Acton
Witamy słuchaczy i słuchaczki podcastu CORDIScovery! Dzień dobry i zapraszam do wysłuchania nowego odcinka podcastu CORDIScovery! Z tej strony Abigail Acton. Żyjemy w świecie, w którym stale pojawiają się nowe zagrożenia, ale sztuczna inteligencja, innowacyjne myślenie i finansowanie badań pozwalają nam identyfikować ich przyczyny i skutecznie stawiać im czoła. To między innymi badanie asteroid w celu zwiększania skuteczności naszych systemów obrony planetarnej.
00:00:34:04 - 00:01:02:18
Abigail Acton
To także badanie przyczyn ogromnych pożarów lasów w celu poprawy naszych ocen ryzyka oraz opracowanie precyzyjnych i niewielkich czujników, które mogą wykrywać i identyfikować groźne substancje chemiczne w niskich stężeniach. Wszystkie te zagadnienia badali nasi dzisiejsi goście dzięki wsparciu ze środków Unii Europejskiej, a ich celem było opracowanie innowacyjnych podejść z myślą o poprawie naszego bezpieczeństwa. Dziś porozmawiamy Patrickiem Michelem - dyrektorem ds. badań we francuskiej CNRS w Obserwatorium Lazurowego Wybrzeża w Nicei.
00:01:02:20 - 00:01:19:21
Abigail Acton
Jako badacz uczestniczy w misjach kosmicznych dotyczących asteroid, dotyczących zarówno zagadnień naukowych, jak i problematyki obrony planetarnej. Jest głównym badaczem misji Europejskiej Agencji Kosmicznej „Hera” - jednej z inicjatyw skupionych na pierwszej próbie odchylenia kursu asteroidy przez NASA w ramach misji DART. Dzień dobry, Patricku.
00:01:19:23 - 00:01:21:18
Patrick Michel
Dzień dobry. Bardzo się cieszę, że mogłem do was dołączyć.
00:01:21:21 - 00:01:42:07
Abigail Acton
A my cieszymy się, że jesteś z nami. Emilio Chuvieco jest profesorem geografii, dyrektorem katedry etyki środowiskowej na Uniwersytecie w Alcali w Hiszpanii oraz jednym z wybranych członków Hiszpańskiej Akademii Nauk. Jego głównym zainteresowaniem jest wykorzystanie danych z obserwacji Ziemi w celu monitorowania problemów środowiskowych, w szczególności pożarów lasów. Dzień dobry, Emilio.
00:01:42:09 - 00:01:45:09
Emilio Chuvieco
Dzień dobry. Dziękuję za zaproszenie, Abigail. Cieszę się, że mogę być tutaj z wami.
00:01:45:09 - 00:01:45:21
Abigail Acton
Tak.
00:01:45:22 - 00:02:06:01
Abigail Acton
Dziękuję za przybycie. Tomas Rindzevicius jest starszym pracownikiem naukowym Wydziału Technologii Medycznych na Uniwersytecie Technicznym w Danii. Badacz skupia się na zastosowaniu nanomateriałów w celu wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych, toksycznych substancji chemicznych wykorzystywanych w przemyśle, a także chemicznych środków bojowych. Witaj, Tomasie.
00:02:06:03 - 00:02:07:15
Tomas Rindzevicius
Dzień dobry. Dziękuję za zaproszenie.
00:02:07:19 - 00:02:27:17
Abigail Acton
Dziękuję za dołączenie. Pozwól, że zacznę od ciebie, Patrick. Niezależnie od tego, czy chodzi o obronę planetarną, czy pozyskiwanie zasobów naturalnych, musimy lepiej poznać charakter asteroid, w czym pomaga projekt NEO-MAPP. Kiedy myślimy o asteroidach, natychmiast myślimy o obronie naszej planety i o tym, co kolizja oznaczała dla dinozaurów. Nowe badania zajmują się także innymi zagadnieniami.
00:02:27:17 - 00:02:33:01
Abigail Acton
Czy możesz nam powiedzieć, co skłoniło cię do badania tych małych i miejmy nadzieję odległych ciał niebieskich?
00:02:33:03 - 00:02:58:02
Patrick Michel
Jak najbardziej! Asteroidy fascynują mnie z wielu powodów. Pierwszym z nich jest to, że są one pozostałościami materiałów, z których zbudowane są planety. Obecnie znajdziemy je głównie między Marsem a Jowiszem w pasie nazywanym pasem asteroid. W przeciwieństwie do dużych planet, asteroidy są niewielkie. W przypadku planet surowce uległy przemianom chemicznym ze względu na wysoką temperaturę.
00:02:58:04 - 00:03:23:01
Patrick Michel
Posłużę się metaforą - gdy robimy ciasto, umieszczamy wszystkie składniki w misce, a następnie mieszamy je i podgrzewamy. Asteroidy są na tyle małe, że wciąż zachowały swój pierwotny skład - na ich podstawie możemy zbadać, z czego składają się planety. Są więc najlepszym narzędziem do badania historii Układu Słonecznego. Ponadto asteroidy mogły nawet przyczynić się do powstania życia na Ziemi. Są również fascynujące, ponieważ większość z nich jest bardzo mała, zatem charakteryzuje się bardzo niską grawitacją.
00:03:23:03 - 00:03:51:13
Patrick Michel
Ich zachowanie jest zatem zupełnie inne niż zachowanie surowców na Ziemi w warunkach silnej ziemskiej grawitacji. Poza tym te badania są naprawdę trudne. A ja uwielbiam wyzwania. Właśnie dlatego badam asteroidy. Oczywiście musimy je badać, ponieważ dzięki temu możemy ustalić, jak możemy uniknąć następnej kolizji. Jeśli chcemy odchylić kurs asteroidy, musimy wiedzieć jak zareaguje na zderzenie, a także pogłębić naszą wiedzę na temat historii Układu Słonecznego.
00:03:51:15 - 00:04:24:23
Patrick Michel
Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie, w jaki sposób asteroidy reagują na siły zewnętrzne. Dzięki poprzednim misjom wiemy, że reakcje te charakteryzuje duża różnorodność. Gdy docierały do nas obrazy nowych asteroid, za każdym razem podskakiwaliśmy z zaskoczenia - wcale nie wyglądają tak, jak się spodziewamy. To pokazuje nam, że wciąż nie zostały dobrze zbadane. Wciąż jest wiele wyzwań, z którymi musimy się zmierzyć - musimy lepiej zrozumieć, jak reagują na siły zewnętrzne, aby skutecznie odchylać ich kursy i zrozumieć ich zachowanie.
00:04:24:24 - 00:04:27:08
Patrick Michel
Musimy też poznać procesy, których doświadczyły w swoim istnieniu.
00:04:27:12 - 00:04:46:02
Abigail Acton
To niesamowite. Dziękuję, Świetne wyjaśnienie. Ich skład także jest fascynujący. Cudownie. Może zacznijmy w takim razie od wyjaśnienia, czemu twój projekt nazywał się NEO-MAPP. Gdy już będziemy mieli to za sobą, możesz opowiedzieć nam, jakie prace przeprowadziliście w ramach projektu, aby lepiej zrozumieć charakter, naturę, ruch i reakcję asteroid na siły zewnętrzne?
00:04:46:05 - 00:05:18:10
Patrick Michel
Oczywiście. Nasz projekt nosi nazwę NEO-MAPP (Near Earth Object Modelling and Payloads for Protection), ponieważ zajmujemy się w ramach prac dwoma zagadnieniami. Jednym z nich jest rozwój naszych możliwości, w szczególności modelowania reakcji asteroid na kolizje lub inne siły zewnętrzne. Drugim obszarem jest rozwój technologii i narzędzia do analizy danych na potrzeby misji kosmicznych skupionych na asteroidach, które pozwolą nam lepiej analizować dane.
00:05:18:10 - 00:05:46:24
Patrick Michel
Dzięki nim mamy dostęp do nowej wiedzy, a także możemy weryfikować założenia modeli numerycznych w skali rzeczywistej. Jednym z wyzwań było zbadanie, w jaki sposób asteroidy reagują na uderzenia. W 2019 roku, tuż przed rozpoczęciem projektu, japońska misja Hayabusa2 przeprowadziła takie doświadczenie. Krater powstały w wyniku tego uderzenia był znacznie większy niż ten, który przewidywaliśmy w naszych modelach.
00:05:47:01 - 00:05:55:08
Abigail Acton
Czy możesz przedstawić nam jakieś liczby? Sama znam odpowiedź na to pytanie, więc wiem, że naszym słuchaczom z pewnością się to spodoba, ale mówisz o małym uderzeniu, dużych kraterach i tak dalej. Nie daj się prosić, powiedz nam, o jakiej wielkości mówimy?
00:05:55:09 - 00:06:19:22
Patrick Michel
Pewnie! Pocisk o masie dwóch kilogramów został wystrzelony z prędkością dwóch kilometrów na sekundę. Spodziewaliśmy się krateru o średnicy dwóch metrów. Wnętrze krateru miało średnicę 17 - prawie 20 metrów. Był dziesięć razy większy, niż zakładaliśmy. Okazało się, że byliśmy w błędzie. Wtedy zdaliśmy sobie sprawę, że nasze modele nie są w stanie poprawnie odtworzyć procesów zachodzących w środowisku niskiej grawitacji asteroidy.
00:06:19:22 - 00:06:40:21
Patrick Michel
Gdy na Ziemi powstaje krater, zdarzenie trwa kilka sekund. W warunkach niskiej grawitacji wszystko odbywa się wolniej, co oznacza, że utworzenie krateru zajmuje od kilku minut do kilku godzin. Jest to bardzo trudne do ujęcia w modelu numerycznym. Dzięki projektowi mogliśmy opracować nowe podejścia do rozwiązania tego problemu.
00:06:40:23 - 00:07:03:01
Patrick Michel
W końcu udało nam się odtworzyć wspomniany krater. Kolejny obszar badań dotyczył opracowania technologii, która pozwoli nam wylądować na mniejszej asteroidzie. W rzeczywistości są one bardzo małe. Mają małą siłę przyciągania. Jeśli spróbujesz wylądować zbyt szybko, możesz odbić się i odlecieć. Gdybym był na asteroidzie i podskoczył na krześle podczas rozmowy z tobą, byłbym już na orbicie.
00:07:03:02 - 00:07:05:22
Patrick Michel
Dokładnie tak. Są bardzo małe. Dlatego mają bardzo słabe przyciąganie.
00:07:05:22 - 00:07:07:18
Abigail Acton
Żadna siła cię tam nie trzyma.
00:07:07:19 - 00:07:26:05
Patrick Michel
Zgadza się. Musimy więc opracować technologie, które pozwolą nam lądować powoli i upewnić się, że pojazd pozostanie na powierzchni. To wszystko jest bardzo trudne. Jednocześnie jest to ekscytujące, ponieważ możemy dać wielu społecznościom możliwość współpracy ze sobą. Inżynierowie przemysłowi, naukowcy. Współpraca to dobra rzecz.
00:07:26:07 - 00:07:43:20
Abigail Acton
Zgadzam się, brzmi jak okazja do wykuwania nowych pomysłów. W naszej poprzedniej rozmowie wspominałeś coś o tym, że obrazy asteroidy są mylące. Mówiłeś, że uważasz, że pewne cechy na obrazach są zupełnie inne w rzeczywistości. Czy możesz powiedzieć nam coś więcej o tych badaniach? Uwielbiam tę historię.
00:07:43:21 - 00:08:14:06
Patrick Michel
Oczywiście. Zacznijmy od tego, że inżynierowie muszą wyjść od pewnych założeń, aby określić strategię działania po dotarciu do asteroidy. Z drugiej strony tak naprawdę niewiele o nich wiemy, ponieważ z Ziemi widzimy tylko słabe światło, odbite od ich powierzchni. Podczas poprzednich misji, takich jak Hayabusa2 japońskiej agencji kosmicznej czy misji OSIRIS-REx NASA powiedzieliśmy inżynierom, że kiedy wylądujemy na docelowej asteroidzie, będziemy mieli do dyspozycji duże obszary bez przeszkód.
00:08:14:08 - 00:08:30:19
Patrick Michel
Po wylądowaniu okazało się, ze wszędzie były głazy. Co ciekawe, w takich sytuacjach naukowcy są bardzo podekscytowani, ponieważ lubimy się mylić. Nawiasem mówiąc, zawsze jesteśmy szczęśliwi - kiedy się mylimy, mamy nowe wyzwania do rozwiązania. Kiedy mamy rację, udało nam się dokonać właściwych założeń.
00:08:30:21 - 00:08:31:21
Abigail Acton
Rozumiem. Dostrzegacie same plusy.
00:08:32:02 - 00:08:51:16
Patrick Michel
Zgadza się. Inżynierowie spojrzeli na nas i powiedzieli, że daliśmy im błędne założenia. Nie wiedzieli, jak mają wylądować przy takiej ilości głazów. To na swój sposób interesujące, ponieważ wymaga wielkiej elastyczności i możliwości dostosowania strategii działania, gdy docierają do tych nowych światów. Za każdym razem to niespodzianka.
00:08:51:16 - 00:08:53:12
Abigail Acton
I muszą robić to w czasie rzeczywistym. Tak. Jak skończyła się historia z głazami?
00:08:53:14 - 00:09:18:07
Patrick Michel
W praktyce okazało się, że w zasadzie nie ma obszarów pozwalających na lądowanie o szerokości większej niż dziesięć metrów. Powiedzieliśmy im, że znajdą tam przestrzenie o długości do 50 metrów. Wyobraź sobie, że musieli pilotować statek kosmiczny znajdujący się 300 000 000 kilometrów od Ziemi - 1000 razy dalej niż odległość między Ziemią a Księżycem, aby wylądować na przestrzeni dziesięciu metrów. Absolutnie niewiarygodne.
00:09:18:09 - 00:09:26:08
Abigail Acton
Tak. To naprawdę niesamowite. Zamierzam ukraść ci puentę. Jeśli dobrze pamiętam, okazało się, że to nie były wcale głazy.
00:09:26:10 - 00:09:50:22
Patrick Michel
Zgadza się! Ogólnie zmierzam do tego, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji tych obiektów na siły zewnętrzne na podstawie obrazów - podczas tych misji przebywaliśmy około dwóch lat wokół asteroidy. Mieliśmy wiele obrazów, widzieliśmy wiele głazów. Mimo to w przypadku kontaktu nie zaobserwowaliśmy żadnej reakcji. Zupełnie jakbyśmy przeprowadzali kolizję z cieczą.
00:09:50:22 - 00:09:52:02
Abigail Acton
Albo mgłą.
00:09:52:08 - 00:10:11:13
Patrick Michel
Zgadza się. Były jak mgła. Dokładnie. Nie mogliśmy tego przewidzieć na podstawie samych obrazów. Wniosek był taki, że przynajmniej na razie potrzebujemy bezpośrednich kontaktów, aby zbadać mechaniczną reakcję asteroidy, co jest bardzo istotne z punktu widzenia odchylenia jej kursu.
00:10:11:13 - 00:10:13:20
Abigail Acton
A taka potrzeba wynika z obrony planetarnej.
00:10:13:23 - 00:10:14:16
Patrick Michel
Jak najbardziej.
00:10:14:19 - 00:10:25:19
Abigail Acton
Świetnie. To naprawdę fascynujące. Dziękuję ci za tak obszerne wyjaśnienie. W jaki sposób niektóre innowacje i wnioski z projektu zostaną wykorzystane w przyszłych misjach? Patricku?
00:10:25:20 - 00:10:46:09
Patrick Michel
Mamy dużo szczęścia, ponieważ możemy natychmiast zastosować osiągnięcia tego projektu w praktyce - zrobiliśmy to w ramach misji DART, która uderzyła w asteroidę. Obecnie rozpoczęliśmy misję HERA Europejskiej Agencji Kosmicznej, której celem jest ponowne dotarcie do tej asteroidy w 2026 roku. Wszystkie opracowane przez nas narzędzia i niektóre instrumenty znajdują się na pokładzie tego pojazdu.
00:10:46:11 - 00:11:15:20
Patrick Michel
Jesteśmy na dobrej drodze do ich wykorzystania. Niedawno, 12 marca, przelecieliśmy obok Marsa, a wszystkie dane uzyskane ze zdjęć Marsa i jego księżyca - Deimosa - będą analizowane przez nasze narzędzia analityczne. Przygotowujemy też kolejną misję dzięki nowemu projektowi, nazwanemu RAMSES, realizowanemu w ramach Europejskiej Agencji Kosmicznej. To program bezpieczeństwa kosmicznego, którego celem jest asteroida o nazwie Apophis, która zbliży się bardzo blisko Ziemi. Nie będzie stanowiła dla nas zagrożenia, ale tak bliski przelot jest wielką szansą.
00:11:16:01 - 00:11:21:16
Patrick Michel
Nastąpi w piątek, 13 kwietnia 2029 roku. Zamierzamy wyjść jej na spotkanie.
00:11:21:18 - 00:11:36:06
Abigail Acton
Cudownie, w piątek trzynastego. Dokładnie tak. Cóż, będziemy pamiętać o tym, że powiedziałeś nam, że nie stanowi żadnego zagrożenia. Jestem przekonana, że tak mówią wszystkie wyliczenia. Dziękuję ci bardzo, Patricku. Doskonale to wyjaśniłaś. Świetnie. Czy ktoś ma jakieś pytania do Patricka? Tak? Tomasie?
00:11:36:11 - 00:11:49:11
Tomas Rindzevicius
Tak. Dziękuję, Nie zajmuję się tą dziedziną, Patricku. Wybacz, jeśli zbytnio to uproszczę. Ciekawi mnie, czy mamy obecnie jakąś realną technologię lub system, który faktycznie może odchylić kurs asteroidy?
00:11:49:17 - 00:12:10:11
Patrick Michel
Pewnie! Dysponujemy technologią, która została zademonstrowana podczas misji DART. Udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie wysłać statek kosmiczny poruszający się z bardzo dużą prędkością - 60 kilometrów na sekundę - w kierunku asteroidy o znanym rozmiarze i nieznanym kształcie. Misja zakończyła się sukcesem.
00:12:10:16 - 00:12:35:20
Patrick Michel
Statek kosmiczny Dart o masie 580 kilogramów uderzył z prędkością sześciu kilometrów na sekundę w bardzo małą asteroidę o wielkości zaledwie 150 metrów. Celem misji Hera jest przeprowadzenie analizy miejsca zderzenia, aby powiedzieć nam, co dokładnie się stało. Mimo to skutecznie zaprezentowano technologię pozwalającą na uderzenie z dużą prędkością w asteroidę.
00:12:35:22 - 00:12:49:16
Patrick Michel
Oczywiście musimy opracować inną technologię, ponieważ ta technika może być skuteczna tylko w niektórych przypadkach. Inne techniki mogą być bardziej efektywne w innych sytuacjach. Jest to więc tylko pewien punkt wyjścia. Cieszy jednak to, że pierwszy test zakończył się sukcesem.
00:12:49:18 - 00:13:14:22
Abigail Acton
Tak. To było wspaniałe. Jak gra w kosmiczny bilard. A nawet kosmicznego snookera. Świetnie. Zawsze zadziwia mnie ten poziom precyzji. Uważam to za coś niesamowitego. I gdy pomyślę, że sama mam problemy z parkowaniem tyłem w garażu... Dobrze, czas na Emilio. Emilio, w ostatnich czasach słyszeliśmy wiele na temat pożarów, a ich liczba prawdopodobnie wzrośnie, biorąc pod uwagę zmiany w użytkowaniu gruntów i klimacie.
00:13:14:24 - 00:13:35:06
Abigail Acton
Projekt FirEUrisk połączył naukowców, planistów i służby ratunkowe w celu badania sposobów oceny i zarządzanie ryzykiem ogromnych pożarów. Wiemy, że zmiana klimatu przełoży się na bardziej ekstremalne zjawiska pogodowe. Czy możesz powiedzieć nam coś na temat tego, co myślą eksperci o ryzyku wystąpienia tak zwanych megapożarów w najbliższej przyszłości?
00:13:35:08 - 00:14:04:23
Emilio Chuvieco
W ostatnich latach zaobserwowaliśmy, że całkowity obszar spalonych lasów na całym świecie nie wzrasta, za to rośnie liczba pożarów strumieniowych. Jest to oczywiście związane ze zmianami klimatycznymi i społeczno-gospodarczymi, które obserwujemy, w szczególności ma to związek z czynnikami takimi jak zachowania sprzyjające pożarom i fale upałów, silne wiatry czy sucha roślinność. Dlatego właśnie musimy stawiać im czoła.
00:14:05:00 - 00:14:10:18
Emilio Chuvieco
Na przykład asfalt ma istotne znaczenie społeczne i ekologiczne.
00:14:10:20 - 00:14:20:04
Abigail Acton
Rozumiem. Możemy wyraźnie dostrzec skutki zmieniającego się klimatu. Kiedy mówisz o społeczno-gospodarczych czynnikach ryzyka, o czym dokładnie mówisz?
00:14:20:04 - 00:14:49:00
Emilio Chuvieco
Zmiany w użytkowaniu gruntów, szczególnie na obszarach wiejskich, mają istotny wpływ na pożary, ponieważ zazwyczaj tereny te zamieszkują ludzie pracujący na obszarach wiejskich i prowadzących intensywną hodowlę. Dziś większość z tych osób starzeje się. Tego rodzaju gospodarstwa mają silny wpływ na obszary, szczególnie w Europie, w związku z czym krajobraz jest bardziej jednorodny.
00:14:49:00 - 00:14:54:07
Emilio Chuvieco
Gdy dochodzi do pożaru, obserwujemy coraz większą tendencję do rozprzestrzeniania się w sposób bardziej ciągły niż w przeszłości.
00:14:54:10 - 00:15:10:08
Abigail Acton
Rozumiem. To zdecydowanie interesujące. W porządku. OK. Cóż. Nie brałam tego pod uwagę, gdy wspomniałeś o użytkowaniu gruntów. Miałam nieco inne wyobrażenia, ale rozumiem, co masz na myśli. Ludzie nie gospodarują zasobami naturalnymi tak jak kiedyś, co zmienia profil ryzyka. Już rozumiem. Świetnie. Co zatem chciał osiągnąć zespół projektu FirEUrisk?
00:15:10:11 - 00:15:42:12
Emilio Chuvieco
Zgromadziliśmy duże konsorcjum ekspertów pochodzących z różnych krajów. Chcieliśmy analizować ryzyko pożarowe w sposób kompleksowy, biorąc pod uwagę nie tylko dane meteorologiczne, które spotykamy najczęściej przy tworzeniu systemu oceny ryzyka pożarowego, ale także inne aspekty związane z roślinnością - jej charakterystykę, ale także działalność człowieka, ekologię, wartości, ekosystemy, usługi ekosystemowe i gotowość ludzi na wypadek pożaru.
00:15:42:15 - 00:16:08:08
Emilio Chuvieco
Naszym celem jest opracowanie kompleksowej lub zintegrowanej analizy warunków zagrożenia pożarowego w różnych obszarach Europy. Zazwyczaj pożary stanowiły problem głównie w basenie Morza Śródziemnego, ale obecnie widzimy także pożary w Europie Środkowej i Północnej. Naszym celem jest również lepsze zrozumienie, w jaki sposób trendy będą zmieniać się w przyszłości, biorąc pod uwagę zmianę klimatu i przemiany społeczno-gospodarcze.
00:16:08:13 - 00:16:17:24
Abigail Acton
Doskonale. Wiem też, że korzystałeś z danych z obserwacji Ziemi w celu opracowywania pomysłów. Co wiemy dzięki tym danym? Do czego służą?
00:16:18:01 - 00:16:48:24
Emilio Chuvieco
W zasadzie to moja specjalność. Wykorzystujemy je do okresowej obserwacji dostępności paliwa, a zwłaszcza jego obfitości - to znaczy ilości roślinności, która może zostać spalona, ale także zawartości wilgoci, co jest bardzo ważne z punktu widzenia prawdopodobieństwa wystąpienia pożaru oraz jego zachowania. Używamy również danych satelitarnych do ulepszania naszych obecnych map obszarów styku lasów z miastami.
00:16:49:01 - 00:16:52:09
Emilio Chuvieco
To one są najważniejsze z punktu widzenia zagrożenia pożarowego.
00:16:52:15 - 00:17:04:17
Abigail Acton
Świetnie. OK. Mówisz o obfitości paliwa - rozumiem, że na podstawie zdjęć satelitarnych można stwierdzić, co rośnie w danym miejscu? Co masz na myśli mówiąc o zawartości wilgoci? W jaki sposób dzięki zdjęciom satelitarnym ustalasz wilgotność roślin? Roślin, które rosną tutaj. Na Ziemi?
00:17:04:22 - 00:17:22:07
Emilio Chuvieco
Woda pochłania część promieniowania elektromagnetycznego ze Słońca. Na zdjęciach satelitarnych jest to także widoczne w kontraście termicznym między temperaturą powietrza a temperaturą powierzchni, co jest wskaźnikiem zawartości wilgoci w powietrzu i stresu wodnego.
00:17:22:12 - 00:17:43:03
Abigail Acton
Rozumiem. Zatem widzisz, gdzie rośliny wysychają, a tym samym stają się bardziej podatne na ogień. Świetna sprawa. Wiemy zatem jakie dane zbieraliście i z kim współpracowaliście, ale jakie właściwie narzędzia opracowaliście? Czy udało wam się opracować coś, co faktycznie może być przydatne w zapewnieniu bezpieczeństwa ludziom i analizowaniu ryzyka potencjalnych pożarów?
00:17:43:05 - 00:17:45:02
Emilio Chuvieco
Tak, a przynajmniej mamy taką nadzieję. Jak najbardziej.
00:17:45:04 - 00:17:46:21
Abigail Acton
Rozumiem.
00:17:46:23 - 00:18:21:07
Emilio Chuvieco
Tak. Jesteśmy zainteresowani pomocą społeczeństwu w zmniejszaniu zagrożeń związanych z pożarami. Pamiętamy, że w ubiegłym roku mieliśmy ekstremalne pożary z wieloma ofiarami śmiertelnymi. Niedawno w Kalifornii, a także na Hawajach, w Chile oraz w innych miejscach w wyniku pożarów zginęło ponad sto osób. Dlatego naszym celem jest opracowanie bardziej holistycznego i zintegrowanego podejścia do zagrożeń pożarowych, uwzględniającego różne czynniki, które nie są brane pod uwagę w obecnych systemach oceny zagrożenia, w szczególności aspektu podatności społeczności na pożary.
00:18:21:08 - 00:18:50:20
Emilio Chuvieco
Naszym celem jest również lepsze zrozumienie, w jaki sposób rozprzestrzeniają się te potężne pożary i ustalenie, w jaki sposób możemy zwiększać świadomość ryzyka związanego z pożarami. Myślę, że warto zauważyć, że na wielu obszarach zagrożonych pożarami lokalni mieszkańcy nie są świadomi tego, co należy zrobić w przypadku ich wystąpienia. W Japonii, którą odwiedziłem kilka lat temu, wszyscy wiedzą, co należy robić w przypadku trzęsienia ziemi. Nie jest tak w przypadku obszarów zagrożonych pożarem w basenie Morza Śródziemnego.
00:18:50:20 - 00:18:52:03
Emilio Chuvieco
To jeden z elementów problemu.
00:18:52:05 - 00:18:52:12
Abigail Acton
Tak?
00:18:52:16 - 00:19:06:24
Emilio Chuvieco
W 2017 roku ponad 60 osób zginęło, próbując uciec przed pożarem. Gdyby pozostali w domach, ofiar byłoby prawdopodobnie znacznie mniej. Myślę więc, że nadal będziemy informować ludzi, co należy robić w przypadku pożaru.
00:19:06:24 - 00:19:17:17
Abigail Acton
Rozumiem. Czy opracowaliście jakieś narzędzia wczesnego ostrzegania lub mechanizmy pomagające osobom, które muszą rozpocząć ewakuację? Jakiekolwiek narzędzia?
00:19:17:19 - 00:19:51:22
Emilio Chuvieco
Tak jak powiedziałem, większość obecnych systemów opiera się na danych meteorologicznych, które oczywiście są bardzo ważne z punktu widzenia pożarów, szczególnie modele wilgotności i temperatury. Dodaliśmy do tych aspektów inne aspekty społeczne, usługi ekosystemowe i inne czynniki, dzięki którym możemy bardziej kompleksowo oceniać ryzyko i ustalać bardziej obiektywne kryteria dotyczące walki z pożarami.
00:19:51:24 - 00:19:59:13
Emilio Chuvieco
Położyliśmy też większy nacisk na zapobieganie pożarom niż na ich zwalczanie, które dotychczas stanowiło główny element systemu oceny ryzyka pożarowego.
00:19:59:13 - 00:20:10:14
Abigail Acton
Wiem, że analizowaliście również zagadnienie tradycyjnych modeli użytkowania gruntów. Mam też na uwadze, że pożary towarzyszą nam od zawsze. Podoba mi się więc pomysł, żeby przestać skupiać się na ich gaszeniu, a raczej skoncentrować się na zarządzaniu ryzykiem.
00:20:10:16 - 00:20:33:06
Emilio Chuvieco
Zgadza się. Pożary są naturalnym procesem, do których występowania przystosowuje się wiele roślin. Myślę, że musimy nauczyć się żyć z pożarami i starać się wykorzystywać je w bardziej efektywny sposób, starając się ograniczać ich negatywne skutki, ale nie gasić ich w całości - gdy gasimy pożary, w praktyce zapewniamy, że kolejny pożar będzie bardziej intensywny.
00:20:33:06 - 00:20:36:16
Emilio Chuvieco
Dlatego pożary bywają bardziej ekstremalne niż kiedyś.
00:20:36:18 - 00:20:57:15
Abigail Acton
OK. Jestem pod wrażeniem. Dziękuję, Świetne wyjaśnienie. OK. Świetnie. Czyli chodzi o dokładniejsze dane, dzięki którym osoby odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa ludziom mają więcej informacji na temat ryzyka i sposobów radzenia sobie z sytuacją kryzysową, gdy już dojdzie do pożaru. Super. Dziękuję ci serdecznie za rozmowę. Czy ktoś ma jakieś pytania? Tak.
00:20:57:15 - 00:20:58:24
Abigail Acton
Patricku, proszę.
00:20:59:01 - 00:21:11:06
Patrick Michel
To, o czym mówisz, jest bardzo interesujące. Mam pewne pytanie. Analizujecie warunki, które mogą doprowadzić do pożaru. Czy pożary są w większości celowe, czy raczej są efektem wypadków?
00:21:11:06 - 00:21:36:15
Emilio Chuvieco
Najczęściej występują z obu powodów. Myślę, że czynnik ludzki jest bardzo istotny w walce z pożarami i ich rozprzestrzenianiem. Ludzie stanowią jeden z czynników wpływających na występowanie pożarów, ale same pożary też mają na nich wpływ. Na przykład w Europie blisko 90% pożarów jest spowodowanych przez człowieka. Poważnym problemem są też wyładowania atmosferyczne. Czasami powodują większe pożary, ponieważ trafiają w odległe obszary.
00:21:36:17 - 00:22:05:15
Emilio Chuvieco
Pożary wywoływane przez ludzi są bardzo istotnym problemem. Nie chodzi tylko o oczywiste podpalenia, ale głównie o wypadki i zjawiska takie jak wypalanie traw, które wymykają się spod kontroli i zamieniają w duże pożary. Naprawdę wiele czynników wpływa na powstawanie pożarów. Uważam, że socjologiczna analiza pożarów to również coś, co nie było wcześniej przedmiotem zainteresowania badaczy.
00:22:05:16 - 00:22:30:13
Abigail Acton
I to właśnie zmienił twój projekt. Patrzyliście na aspekty inne niż warunki pogodowe. Rozumiem. Super. Dziękuję za tak dokładne wyjaśnienie. Mam wrażenie, że wasze prace będą bardzo potrzebne, ponieważ nie sądzę, aby sytuacja miała ulec poprawie. Dziękuję. Tomasie, czas na ciebie. Wykrywanie i jednoznaczna identyfikacja zagrożeń chemicznych w niskich stężeniach w fazie gazowej i ciekłej w wielu środowiskach.
00:22:30:15 - 00:22:47:02
Abigail Acton
W ramach projektu SERSing powstało urządzenie, które ma pomóc służbom ratowniczym w radzeniu sobie z zagrożeniami chemicznymi. Czy możesz opowiedzieć nam trochę o wzmocnionej powierzchniowo spektroskopii ramanowskiej? Spektroskopia? Teraz się udało. Co to jest? Jak działa?
00:22:47:04 - 00:23:12:09
Tomas Rindzevicius
Dobrze. OK. Zacznijmy może od rozebrania tego na części pierwsze dla uproszczenia. Zacznijmy od spektroskopii ramanowskiej. Wiele osób zapewne słyszało już wcześniej to określenie. Spektroskopia ramanowska jest dobrze znaną i dość starą techniką analityczną, która jest zasadniczo wykorzystywana do charakteryzowania, identyfikacji i analizy nieznanych substancji. Tak.
00:23:12:09 - 00:23:35:20
Tomas Rindzevicius
Dlatego jest tak przydatna w kryminalistyce, materiałoznawstwie i w wielu innych dziedzinach. Jak działa? Zwykle wykorzystujemy w tym celu laser, którym oświetlamy nieznane cząsteczki, które rozpraszają światło. Cząsteczki są trochę jak ludzie - mamy odciski palców, które pozwalają ustalić naszą tożsamość.
00:23:35:22 - 00:23:55:23
Tomas Rindzevicius
Cząsteczki mają coś, co nazywamy odciskiem palca widma wibracyjnego. Dzięki niemu identyfikujemy cząsteczkę. Jeśli wezmę tabletkę aspiryny, mogę użyć spektrometru ramanowskiego, aby stwierdzić, że mam do czynienia z aspiryną. Mogę zbadać widmowe odciski palców i potwierdzić, że to aspiryna.
00:23:56:00 - 00:24:18:19
Tomas Rindzevicius
A nie na przykład paracetamol lub inny lek. Tak. To tyle, jeśli chodzi o spektroskopię. Przejdźmy do nieco trudniejszych zagadnień. Wyobraź sobie, że mam szklankę wody i wezmę tylko odrobinę aspiryny. Następnie wrzucę ją do szklanki z wodą. Aspiryna rozpuszcza się w wodzie.
00:24:18:19 - 00:24:38:08
Tomas Rindzevicius
Mamy coś, co nazywamy śladowymi ilościami aspiryny. Gdybym wziął spektrometr ramanowski i spróbował przeanalizować próbkę, ustaliłbym, że analizuję wodę. Ale czy na pewno? Właśnie dodałem tam niewielką ilość aspiryny. Nic z tego, spektroskop zobaczy tylko wodę. To wynika z ograniczeń spektrometru.
00:24:38:10 - 00:25:00:17
Tomas Rindzevicius
W tym miejscu wchodzi w grę powierzchniowo wzmocniona spektroskopia. W badaniach używamy powierzchni, jak wskazuje nazwa. W celu wzmocnienia sygnału. O kilka rzędów wielkości. Dzięki tej technice możemy rozsunąć metaforyczne zasłony i odsunąć wodę na bok, aby zajrzeć głęboko do środka i zobaczyć, co jeszcze się tam kryje.
00:25:00:21 - 00:25:08:07
Tomas Rindzevicius
Na tym właśnie to polega. Tak działa wzmocniona spektroskopia ramanowska. Dzięki niej jesteśmy w stanie znaleźć śladowe ilości związków chemicznych.
00:25:08:10 - 00:25:21:18
Abigail Acton
Świetne wyjaśnienie. Dziękuję bardzo. Wspaniale, teraz wszystko jasne. Co poczułeś, gdy zdałeś sobie sprawę, jak silne okazało się wzmocnienie i jak niewielkie ilości stały się widoczne? Ten moment musiał być naprawdę ekscytujący.
00:25:21:24 - 00:25:42:19
Tomas Rindzevicius
Wiesz - zawsze jesteśmy bardzo podekscytowani możliwością wykrycia jak najmniejszych ilości substancji, nawet jeśli w trakcie prac zdajemy sobie sprawę, że prawdziwe próbki są znacznie bardziej złożone, w przeciwieństwie do przytoczonego przeze mnie przykładu szklanki wody z aspiryną. Weźmy na przykład kieliszek wina.
00:25:42:21 - 00:26:08:22
Tomas Rindzevicius
Występuje tam naprawdę wiele cząsteczek różnych rodzajów. Gdybyśmy mierzyli je w taki sposób i rejestrowali ich odciski palców... Byłoby ich mnóstwo. Właśnie dlatego postanowiliśmy wykorzystać sztuczną inteligencję. Obecnie jesteśmy w stanie wyszkolić sztuczną inteligencję, aby szybko sortowała te odciski palców i grupowała je, a my możemy wskazać, co chcemy znaleźć.
00:26:08:22 - 00:26:14:11
Tomas Rindzevicius
Sztuczna inteligencja pomaga nam szybko zidentyfikować cząsteczki, które faktycznie chcemy wykryć.
00:26:14:13 - 00:26:34:18
Abigail Acton
Genialne. Nie chodzi tylko o możliwości, ale o to, co moim zdaniem jest najciekawsze, czyli to, że udało wam się opracować małe, lekkie, bardzo kompaktowe urządzenie, które może być wykorzystywane przez służby ratownicze. Wiele możliwości w bardzo niewielkim urządzeniu. Czy możesz powiedzieć coś więcej o samym urządzeniu opracowanym w ramach projektu?
00:26:34:21 - 00:27:21:06
Tomas Rindzevicius
Dobrze. Ręczne spektrometry ramanowskie są dość powszechne. Służby ratownicze używają ich w swojej codziennej pracy, ale nie wykorzystują wzmocnienia powierzchniowego. Wykorzystując algorytmy sztucznej inteligencji i uczenia głębokiego sprawiliśmy, że nasze urządzenie mogło zostać wyposażone w metaforyczny duży czerwony przycisk. Wystarczy tylko umieścić próbkę w urządzeniu, nacisnąć czerwony przycisk, a następnie urządzenie przeprowadza analizę, a na ekranie pojawia się odpowiedź. To wszystko jest możliwe dzięki sztucznej inteligencji, która zachowuje się niczym detektyw analizując złożony skład próbki i wszystkie drobne cząsteczki wchodzące w jej skład.
00:27:21:11 - 00:27:36:01
Tomas Rindzevicius
Nasz detektyw znajduje to, czego szukamy, a następnie otrzymujemy odpowiedź na ekranie. Byliśmy w stanie znacząco zmniejszyć całą konstrukcję, połączyć z chmurą i dodać kilka interesujących funkcji.
00:27:36:03 - 00:27:44:23
Abigail Acton
Korzyścią gromadzenia danych w chmurze jest to, że dane mogą być przekazywane osobom decyzyjnym, które są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji na temat działań w danej sytuacji.
00:27:45:00 - 00:28:17:08
Tomas Rindzevicius
Zgadza się. Powiedzmy, że analizujemy próbkę płynu na polu. Potrzebujemy ekspertów, którzy będą w stanie na chłodno spojrzeć na dane. Nie zawsze możemy w pełni zaufać algorytmom sztucznej inteligencji. W innej sytuacji możemy mierzyć gaz i sposób jego rozprzestrzeniania się w terenie. Czasem chcemy, by dane z czujników w różnych lokalizacjach docierały do scentralizowanego ośrodka, w którym mogą być wizualizowane na mapie w celu analizy rozprzestrzeniania się chmury.
00:28:17:12 - 00:28:28:12
Abigail Acton
OK. Wiem, że jednym z przełomowych odkryć było wykrycie nowiczoka w różnych mieszaninach. Tak. Czy możesz opowiedzieć nam coś więcej o tym zagadnieniu? Co dokładnie udało się wam zmierzyć?
00:28:28:17 - 00:28:54:17
Tomas Rindzevicius
Dobrze, to interesująca historia. W 2018 roku, gdy tworzyliśmy sztuczną inteligencję z myślą o spektroskopii, prowadziliśmy pewne rozmowy na temat działań wojennych, choć nikt nie poruszał tego tematu głośno. Wyobrażaliśmy sobie potencjalne ataki terrorystyczne. W związku z wojną w Ukrainie, pomyśleliśmy, że warto byłoby przetestować tę technologię i poddać ją prawdziwej próbie.
00:28:54:23 - 00:29:17:06
Tomas Rindzevicius
Próbowaliśmy również przeanalizować scenariusz, w którym jakaś osoba chciałaby dodać nowiczoka do płynów, których ludzie używają w codziennym życiu, na przykład dezodorantu, płynu do płukania ust lub czegokolwiek, czego używamy na co dzień. Uznaliśmy, że to będzie dobry test. Wzięliśmy własną kredę, dodaliśmy do niej nowiczoka. Byliśmy jednak nieco sceptyczni.
00:29:17:08 - 00:29:44:07
Tomas Rindzevicius
Myśleliśmy, że może nasze założenia są zbyt optymistyczne. Ale nasza sztuczna inteligencja naprawdę nas zaskoczyła. Analiza była niewiarygodnie szybkie i naprawdę lepsza niż wszystkie wcześniej stosowane metody. Dlatego patrzę w przyszłość z optymizmem. Jesteśmy w stanie wykryć na przykład nowiczoka w aerozolu do nosa w stężeniu o kilka rzędów wielkości niższym niż jest to możliwe za pomocą konwencjonalnej spektroskopii surowicy.
00:29:44:09 - 00:29:59:20
Abigail Acton
Tak. Świetnie. OK. Super. Dziękuję. To naprawdę niezła technologia. Mam dla ciebie ostatnie pytanie. W jaki sposób twoja technologia może zostać wykorzystana w przyszłości? Czy w miarę rozwoju sztucznej inteligencji będzie można połączyć obie technologie i je rozwinąć? Jak widzisz przyszłość?
00:29:59:22 - 00:30:23:15
Tomas Rindzevicius
Nie potrafię wyobrazić sobie sytuacji, w której zrezygnujemy ze sztucznej inteligencji w spektroskopii, ponieważ działa aż za dobrze. Myślę, że zdecydowanie zobaczymy sztuczną inteligencję w przypadku innych narzędzi analitycznych. Z pewnością tak się stanie. Nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Podobnie jak w przypadku spektroskopii ramanowskiej, także inne narzędzia będą są coraz mniejsze, tańsze i lepsze.
00:30:23:17 - 00:30:47:03
Tomas Rindzevicius
Obecnie wykorzystujemy sztuczną inteligencję - to bardzo potężne narzędzie, które może szybko analizować dane i pomóc nam uporządkować wszystkie cząsteczki w rzeczywistych płynach. Myślę, że w przyszłości zdecydowanie będziemy świadkami powstawania narzędzi z wbudowanymi algorytmami sztucznej inteligencji. Tak. Może nawet będzie w naszych telefonach?
00:30:47:03 - 00:30:47:13
Tomas Rindzevicius
Tak.
00:30:47:13 - 00:30:59:04
Abigail Acton
Cóż. Czyli będzie wszechobecna? Niewątpliwie, tak. Musimy myśleć pozytywnie, prawda? Tak. Dobrze. Świetnie. Dziękuję bardzo. Ogranicza nas w takim razie tylko nasza wyobraźnia. Czy ktoś ma jakieś pytania do Tomasa? Tak? Patricku, proszę.
00:30:59:08 - 00:31:21:24
Patrick Michel
W zasadzie mam nie tyle pytanie, co raczej uwagę dotyczącą tego, gdzie jeszcze może się przydać ta technologia. Mamy spektrometr ramanowski na pokładzie łazika o nazwie Idefix opracowanego przez KNESS, Francuską Agencję Kosmiczną i Geologiczną Agencję Kosmiczną, który znajdzie się na pokładzie następnej misji japońskiej agencji kosmicznej. Agencja zamierza pobrać próbkę Fobosa - jednego z księżyców Marsa, a następnie dostarczyć ją na Ziemię.
00:31:21:24 - 00:31:35:15
Patrick Michel
Zanim będzie to możliwe, łazik trafi na powierzchnię Fobosa. Łazik będzie poruszał się bardzo powoli. Jak wspomniałem, posiada spektrometr ramanowski do analizy powierzchni Fobosa. Myślę, że w tym miejscu technologia sprawdziłaby się wręcz doskonale.
00:31:35:15 - 00:31:39:17
Tomas Rindzevicius
Dziękuję bardzo. Miło to słyszeć, Patricku. Dziękuję.
00:31:39:19 - 00:31:57:07
Abigail Acton
Tak. Czy ta uwaga pozwala ci lepiej przeanalizować kierunki na przyszłość, Tomasie? Z drugiej strony - wygląda na to, że ich sprzęt jest znacznie bardziej zaawansowany niż zwykłe spektroskopy. Sam zauważyłeś - podstawowa analiza. Ale nigdy nic nie wiadomo. Dzięki Tomasowi być może będziecie w stanie przeprowadzić bardziej zaawansowane badania. Dlatego właśnie tak bardzo lubię podcast CORDIScovery.
00:31:57:07 - 00:32:00:10
Abigail Acton
Chodzi o synergię. Tak? Emilio, masz pytanie?
00:32:00:12 - 00:32:19:14
Emilio Chuvieco
Tak - a raczej mam ogólną uwagę na temat wykorzystania sztucznej inteligencji. Słuchając cię mam wrażenie, że choć sztuczna inteligencja jest wykorzystywana jako narzędzie do klasyfikacji danych, nie mamy podstaw, dzięki którym możemy właściwie zrozumieć problem. Co myślisz o tym zagadnieniu?
00:32:19:16 - 00:32:43:10
Tomas Rindzevicius
Cóż - moim zdaniem masz absolutną rację. Wyjaśnię. Algorytmy wykorzystywane w ramach projektu zostały opracowane przez duński uniwersytet technologiczny DTU. Masz absolutną rację - gdy pytamy ich, dlaczego w niektórych przypadkach sztuczna inteligencja podejmuje pewne decyzje, naukowcy odpowiadają nam - nie jesteśmy pewni, musimy się temu przyjrzeć.
00:32:43:10 - 00:33:11:11
Tomas Rindzevicius
Musimy zajrzeć głębiej. Zatem można powiedzieć, że masz rację. Widzimy, że to rozwiązanie działa. Nie wiemy tylko w większości przypadków czemu tak jest. Nawet eksperci muszą przeprowadzać specjalne analizy, aby dowiedzieć się, dlaczego algorytm podjął określone decyzje, dlaczego dana cząsteczka została sklasyfikowana w ten lub inny sposób. Często patrząc na widmo nie jest oczywiste, dlaczego zapadła dana decyzja.
00:33:11:16 - 00:33:30:06
Abigail Acton
Jak w każdej innej dziedzinie, kolejne odkrycia rodzą więcej pytań niż odpowiedzi. I zaczynamy następne poszukiwania. A potem kolejne. OK. Dziękuję wam serdecznie za rozmowę. Dziękuję każdemu z was. To było naprawdę fascynujące. I dziękuję też za to, że dzięki waszym urządzeniom jesteśmy bezpieczniejsi.
00:33:30:12 - 00:33:32:24
Tomas Rindzevicius
Dziękuję! Dziękuję! Dziękuję!
00:33:32:24 - 00:33:33:23
Patrick Michel
Dziękuję wam wszystkim.
00:33:33:23 - 00:33:35:04
Emilio Chuvieco
Dziękuję. Tak. Uważajcie na siebie.
00:33:35:04 - 00:33:36:18
Tomas Rindzevicius
Do zobaczenia. Do zobaczenia.
00:33:36:20 - 00:33:58:09
Abigail Acton
Do zobaczenia. Jeśli spodobał Ci się ten podcast, obserwuj nas w serwisach Spotify i Apple Podcasts. Zapraszamy także na stronę główną podcastu w serwisie CORDIS. Zachęcam też do zasubskrybowania naszego podcastu – w ten sposób nie ominą cię informacje na temat najciekawszych badań naukowych finansowanych przez UE. Jeśli podoba ci się nasz podcast, powiedz o nim swoim znajomym. Rozmawialiśmy o tym, jak dzięki czujnikom można określić płeć i wiek lecącego komara.
00:33:58:11 - 00:34:18:03
Abigail Acton
Zapraszamy do przesłuchania pozostałych 45 odcinków – z pewnością znajdziesz w nich coś, co pobudzi twoją ciekawość. Zapraszamy do serwisu CORDIS, gdzie znajdziesz rezultaty badań realizowanych w ramach inicjatyw Horyzont 2020 i Horyzont Europa, które dotyczą tego obszaru. Jestem pewna, że znajdziesz coś dla siebie wśród badań dotyczących wielu zagadnień, od motocykli po motorykę. Być może uczestniczysz w projekcie lub chcesz uzyskać dofinansowanie.
00:34:18:04 - 00:34:37:21
Abigail Acton
W naszym serwisie dowiesz się, czym zajmują się inni badacze w twojej dziedzinie. Zajrzyj na nasz portal i poznaj badania, które zmieniają świat. Czekamy także na wiadomości, informacje i opinie. Możesz skontaktować się z nami pod adresem editorial@cordis.europa.eu. Do usłyszenia.
Poniższy tekst jest tłumaczeniem transkrypcji przygotowanej przez SI.
00:00:00:00 - 00:00:34:02
Abigail Acton
Witamy słuchaczy i słuchaczki podcastu CORDIScovery! Dzień dobry i zapraszam do wysłuchania nowego odcinka podcastu CORDIScovery! Z tej strony Abigail Acton. Żyjemy w świecie, w którym stale pojawiają się nowe zagrożenia, ale sztuczna inteligencja, innowacyjne myślenie i finansowanie badań pozwalają nam identyfikować ich przyczyny i skutecznie stawiać im czoła. To między innymi badanie asteroid w celu zwiększania skuteczności naszych systemów obrony planetarnej.
00:00:34:04 - 00:01:02:18
Abigail Acton
To także badanie przyczyn ogromnych pożarów lasów w celu poprawy naszych ocen ryzyka oraz opracowanie precyzyjnych i niewielkich czujników, które mogą wykrywać i identyfikować groźne substancje chemiczne w niskich stężeniach. Wszystkie te zagadnienia badali nasi dzisiejsi goście dzięki wsparciu ze środków Unii Europejskiej, a ich celem było opracowanie innowacyjnych podejść z myślą o poprawie naszego bezpieczeństwa. Dziś porozmawiamy Patrickiem Michelem - dyrektorem ds. badań we francuskiej CNRS w Obserwatorium Lazurowego Wybrzeża w Nicei.
00:01:02:20 - 00:01:19:21
Abigail Acton
Jako badacz uczestniczy w misjach kosmicznych dotyczących asteroid, dotyczących zarówno zagadnień naukowych, jak i problematyki obrony planetarnej. Jest głównym badaczem misji Europejskiej Agencji Kosmicznej „Hera” - jednej z inicjatyw skupionych na pierwszej próbie odchylenia kursu asteroidy przez NASA w ramach misji DART. Dzień dobry, Patricku.
00:01:19:23 - 00:01:21:18
Patrick Michel
Dzień dobry. Bardzo się cieszę, że mogłem do was dołączyć.
00:01:21:21 - 00:01:42:07
Abigail Acton
A my cieszymy się, że jesteś z nami. Emilio Chuvieco jest profesorem geografii, dyrektorem katedry etyki środowiskowej na Uniwersytecie w Alcali w Hiszpanii oraz jednym z wybranych członków Hiszpańskiej Akademii Nauk. Jego głównym zainteresowaniem jest wykorzystanie danych z obserwacji Ziemi w celu monitorowania problemów środowiskowych, w szczególności pożarów lasów. Dzień dobry, Emilio.
00:01:42:09 - 00:01:45:09
Emilio Chuvieco
Dzień dobry. Dziękuję za zaproszenie, Abigail. Cieszę się, że mogę być tutaj z wami.
00:01:45:09 - 00:01:45:21
Abigail Acton
Tak.
00:01:45:22 - 00:02:06:01
Abigail Acton
Dziękuję za przybycie. Tomas Rindzevicius jest starszym pracownikiem naukowym Wydziału Technologii Medycznych na Uniwersytecie Technicznym w Danii. Badacz skupia się na zastosowaniu nanomateriałów w celu wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych, toksycznych substancji chemicznych wykorzystywanych w przemyśle, a także chemicznych środków bojowych. Witaj, Tomasie.
00:02:06:03 - 00:02:07:15
Tomas Rindzevicius
Dzień dobry. Dziękuję za zaproszenie.
00:02:07:19 - 00:02:27:17
Abigail Acton
Dziękuję za dołączenie. Pozwól, że zacznę od ciebie, Patrick. Niezależnie od tego, czy chodzi o obronę planetarną, czy pozyskiwanie zasobów naturalnych, musimy lepiej poznać charakter asteroid, w czym pomaga projekt NEO-MAPP. Kiedy myślimy o asteroidach, natychmiast myślimy o obronie naszej planety i o tym, co kolizja oznaczała dla dinozaurów. Nowe badania zajmują się także innymi zagadnieniami.
00:02:27:17 - 00:02:33:01
Abigail Acton
Czy możesz nam powiedzieć, co skłoniło cię do badania tych małych i miejmy nadzieję odległych ciał niebieskich?
00:02:33:03 - 00:02:58:02
Patrick Michel
Jak najbardziej! Asteroidy fascynują mnie z wielu powodów. Pierwszym z nich jest to, że są one pozostałościami materiałów, z których zbudowane są planety. Obecnie znajdziemy je głównie między Marsem a Jowiszem w pasie nazywanym pasem asteroid. W przeciwieństwie do dużych planet, asteroidy są niewielkie. W przypadku planet surowce uległy przemianom chemicznym ze względu na wysoką temperaturę.
00:02:58:04 - 00:03:23:01
Patrick Michel
Posłużę się metaforą - gdy robimy ciasto, umieszczamy wszystkie składniki w misce, a następnie mieszamy je i podgrzewamy. Asteroidy są na tyle małe, że wciąż zachowały swój pierwotny skład - na ich podstawie możemy zbadać, z czego składają się planety. Są więc najlepszym narzędziem do badania historii Układu Słonecznego. Ponadto asteroidy mogły nawet przyczynić się do powstania życia na Ziemi. Są również fascynujące, ponieważ większość z nich jest bardzo mała, zatem charakteryzuje się bardzo niską grawitacją.
00:03:23:03 - 00:03:51:13
Patrick Michel
Ich zachowanie jest zatem zupełnie inne niż zachowanie surowców na Ziemi w warunkach silnej ziemskiej grawitacji. Poza tym te badania są naprawdę trudne. A ja uwielbiam wyzwania. Właśnie dlatego badam asteroidy. Oczywiście musimy je badać, ponieważ dzięki temu możemy ustalić, jak możemy uniknąć następnej kolizji. Jeśli chcemy odchylić kurs asteroidy, musimy wiedzieć jak zareaguje na zderzenie, a także pogłębić naszą wiedzę na temat historii Układu Słonecznego.
00:03:51:15 - 00:04:24:23
Patrick Michel
Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie, w jaki sposób asteroidy reagują na siły zewnętrzne. Dzięki poprzednim misjom wiemy, że reakcje te charakteryzuje duża różnorodność. Gdy docierały do nas obrazy nowych asteroid, za każdym razem podskakiwaliśmy z zaskoczenia - wcale nie wyglądają tak, jak się spodziewamy. To pokazuje nam, że wciąż nie zostały dobrze zbadane. Wciąż jest wiele wyzwań, z którymi musimy się zmierzyć - musimy lepiej zrozumieć, jak reagują na siły zewnętrzne, aby skutecznie odchylać ich kursy i zrozumieć ich zachowanie.
00:04:24:24 - 00:04:27:08
Patrick Michel
Musimy też poznać procesy, których doświadczyły w swoim istnieniu.
00:04:27:12 - 00:04:46:02
Abigail Acton
To niesamowite. Dziękuję, Świetne wyjaśnienie. Ich skład także jest fascynujący. Cudownie. Może zacznijmy w takim razie od wyjaśnienia, czemu twój projekt nazywał się NEO-MAPP. Gdy już będziemy mieli to za sobą, możesz opowiedzieć nam, jakie prace przeprowadziliście w ramach projektu, aby lepiej zrozumieć charakter, naturę, ruch i reakcję asteroid na siły zewnętrzne?
00:04:46:05 - 00:05:18:10
Patrick Michel
Oczywiście. Nasz projekt nosi nazwę NEO-MAPP (Near Earth Object Modelling and Payloads for Protection), ponieważ zajmujemy się w ramach prac dwoma zagadnieniami. Jednym z nich jest rozwój naszych możliwości, w szczególności modelowania reakcji asteroid na kolizje lub inne siły zewnętrzne. Drugim obszarem jest rozwój technologii i narzędzia do analizy danych na potrzeby misji kosmicznych skupionych na asteroidach, które pozwolą nam lepiej analizować dane.
00:05:18:10 - 00:05:46:24
Patrick Michel
Dzięki nim mamy dostęp do nowej wiedzy, a także możemy weryfikować założenia modeli numerycznych w skali rzeczywistej. Jednym z wyzwań było zbadanie, w jaki sposób asteroidy reagują na uderzenia. W 2019 roku, tuż przed rozpoczęciem projektu, japońska misja Hayabusa2 przeprowadziła takie doświadczenie. Krater powstały w wyniku tego uderzenia był znacznie większy niż ten, który przewidywaliśmy w naszych modelach.
00:05:47:01 - 00:05:55:08
Abigail Acton
Czy możesz przedstawić nam jakieś liczby? Sama znam odpowiedź na to pytanie, więc wiem, że naszym słuchaczom z pewnością się to spodoba, ale mówisz o małym uderzeniu, dużych kraterach i tak dalej. Nie daj się prosić, powiedz nam, o jakiej wielkości mówimy?
00:05:55:09 - 00:06:19:22
Patrick Michel
Pewnie! Pocisk o masie dwóch kilogramów został wystrzelony z prędkością dwóch kilometrów na sekundę. Spodziewaliśmy się krateru o średnicy dwóch metrów. Wnętrze krateru miało średnicę 17 - prawie 20 metrów. Był dziesięć razy większy, niż zakładaliśmy. Okazało się, że byliśmy w błędzie. Wtedy zdaliśmy sobie sprawę, że nasze modele nie są w stanie poprawnie odtworzyć procesów zachodzących w środowisku niskiej grawitacji asteroidy.
00:06:19:22 - 00:06:40:21
Patrick Michel
Gdy na Ziemi powstaje krater, zdarzenie trwa kilka sekund. W warunkach niskiej grawitacji wszystko odbywa się wolniej, co oznacza, że utworzenie krateru zajmuje od kilku minut do kilku godzin. Jest to bardzo trudne do ujęcia w modelu numerycznym. Dzięki projektowi mogliśmy opracować nowe podejścia do rozwiązania tego problemu.
00:06:40:23 - 00:07:03:01
Patrick Michel
W końcu udało nam się odtworzyć wspomniany krater. Kolejny obszar badań dotyczył opracowania technologii, która pozwoli nam wylądować na mniejszej asteroidzie. W rzeczywistości są one bardzo małe. Mają małą siłę przyciągania. Jeśli spróbujesz wylądować zbyt szybko, możesz odbić się i odlecieć. Gdybym był na asteroidzie i podskoczył na krześle podczas rozmowy z tobą, byłbym już na orbicie.
00:07:03:02 - 00:07:05:22
Patrick Michel
Dokładnie tak. Są bardzo małe. Dlatego mają bardzo słabe przyciąganie.
00:07:05:22 - 00:07:07:18
Abigail Acton
Żadna siła cię tam nie trzyma.
00:07:07:19 - 00:07:26:05
Patrick Michel
Zgadza się. Musimy więc opracować technologie, które pozwolą nam lądować powoli i upewnić się, że pojazd pozostanie na powierzchni. To wszystko jest bardzo trudne. Jednocześnie jest to ekscytujące, ponieważ możemy dać wielu społecznościom możliwość współpracy ze sobą. Inżynierowie przemysłowi, naukowcy. Współpraca to dobra rzecz.
00:07:26:07 - 00:07:43:20
Abigail Acton
Zgadzam się, brzmi jak okazja do wykuwania nowych pomysłów. W naszej poprzedniej rozmowie wspominałeś coś o tym, że obrazy asteroidy są mylące. Mówiłeś, że uważasz, że pewne cechy na obrazach są zupełnie inne w rzeczywistości. Czy możesz powiedzieć nam coś więcej o tych badaniach? Uwielbiam tę historię.
00:07:43:21 - 00:08:14:06
Patrick Michel
Oczywiście. Zacznijmy od tego, że inżynierowie muszą wyjść od pewnych założeń, aby określić strategię działania po dotarciu do asteroidy. Z drugiej strony tak naprawdę niewiele o nich wiemy, ponieważ z Ziemi widzimy tylko słabe światło, odbite od ich powierzchni. Podczas poprzednich misji, takich jak Hayabusa2 japońskiej agencji kosmicznej czy misji OSIRIS-REx NASA powiedzieliśmy inżynierom, że kiedy wylądujemy na docelowej asteroidzie, będziemy mieli do dyspozycji duże obszary bez przeszkód.
00:08:14:08 - 00:08:30:19
Patrick Michel
Po wylądowaniu okazało się, ze wszędzie były głazy. Co ciekawe, w takich sytuacjach naukowcy są bardzo podekscytowani, ponieważ lubimy się mylić. Nawiasem mówiąc, zawsze jesteśmy szczęśliwi - kiedy się mylimy, mamy nowe wyzwania do rozwiązania. Kiedy mamy rację, udało nam się dokonać właściwych założeń.
00:08:30:21 - 00:08:31:21
Abigail Acton
Rozumiem. Dostrzegacie same plusy.
00:08:32:02 - 00:08:51:16
Patrick Michel
Zgadza się. Inżynierowie spojrzeli na nas i powiedzieli, że daliśmy im błędne założenia. Nie wiedzieli, jak mają wylądować przy takiej ilości głazów. To na swój sposób interesujące, ponieważ wymaga wielkiej elastyczności i możliwości dostosowania strategii działania, gdy docierają do tych nowych światów. Za każdym razem to niespodzianka.
00:08:51:16 - 00:08:53:12
Abigail Acton
I muszą robić to w czasie rzeczywistym. Tak. Jak skończyła się historia z głazami?
00:08:53:14 - 00:09:18:07
Patrick Michel
W praktyce okazało się, że w zasadzie nie ma obszarów pozwalających na lądowanie o szerokości większej niż dziesięć metrów. Powiedzieliśmy im, że znajdą tam przestrzenie o długości do 50 metrów. Wyobraź sobie, że musieli pilotować statek kosmiczny znajdujący się 300 000 000 kilometrów od Ziemi - 1000 razy dalej niż odległość między Ziemią a Księżycem, aby wylądować na przestrzeni dziesięciu metrów. Absolutnie niewiarygodne.
00:09:18:09 - 00:09:26:08
Abigail Acton
Tak. To naprawdę niesamowite. Zamierzam ukraść ci puentę. Jeśli dobrze pamiętam, okazało się, że to nie były wcale głazy.
00:09:26:10 - 00:09:50:22
Patrick Michel
Zgadza się! Ogólnie zmierzam do tego, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji tych obiektów na siły zewnętrzne na podstawie obrazów - podczas tych misji przebywaliśmy około dwóch lat wokół asteroidy. Mieliśmy wiele obrazów, widzieliśmy wiele głazów. Mimo to w przypadku kontaktu nie zaobserwowaliśmy żadnej reakcji. Zupełnie jakbyśmy przeprowadzali kolizję z cieczą.
00:09:50:22 - 00:09:52:02
Abigail Acton
Albo mgłą.
00:09:52:08 - 00:10:11:13
Patrick Michel
Zgadza się. Były jak mgła. Dokładnie. Nie mogliśmy tego przewidzieć na podstawie samych obrazów. Wniosek był taki, że przynajmniej na razie potrzebujemy bezpośrednich kontaktów, aby zbadać mechaniczną reakcję asteroidy, co jest bardzo istotne z punktu widzenia odchylenia jej kursu.
00:10:11:13 - 00:10:13:20
Abigail Acton
A taka potrzeba wynika z obrony planetarnej.
00:10:13:23 - 00:10:14:16
Patrick Michel
Jak najbardziej.
00:10:14:19 - 00:10:25:19
Abigail Acton
Świetnie. To naprawdę fascynujące. Dziękuję ci za tak obszerne wyjaśnienie. W jaki sposób niektóre innowacje i wnioski z projektu zostaną wykorzystane w przyszłych misjach? Patricku?
00:10:25:20 - 00:10:46:09
Patrick Michel
Mamy dużo szczęścia, ponieważ możemy natychmiast zastosować osiągnięcia tego projektu w praktyce - zrobiliśmy to w ramach misji DART, która uderzyła w asteroidę. Obecnie rozpoczęliśmy misję HERA Europejskiej Agencji Kosmicznej, której celem jest ponowne dotarcie do tej asteroidy w 2026 roku. Wszystkie opracowane przez nas narzędzia i niektóre instrumenty znajdują się na pokładzie tego pojazdu.
00:10:46:11 - 00:11:15:20
Patrick Michel
Jesteśmy na dobrej drodze do ich wykorzystania. Niedawno, 12 marca, przelecieliśmy obok Marsa, a wszystkie dane uzyskane ze zdjęć Marsa i jego księżyca - Deimosa - będą analizowane przez nasze narzędzia analityczne. Przygotowujemy też kolejną misję dzięki nowemu projektowi, nazwanemu RAMSES, realizowanemu w ramach Europejskiej Agencji Kosmicznej. To program bezpieczeństwa kosmicznego, którego celem jest asteroida o nazwie Apophis, która zbliży się bardzo blisko Ziemi. Nie będzie stanowiła dla nas zagrożenia, ale tak bliski przelot jest wielką szansą.
00:11:16:01 - 00:11:21:16
Patrick Michel
Nastąpi w piątek, 13 kwietnia 2029 roku. Zamierzamy wyjść jej na spotkanie.
00:11:21:18 - 00:11:36:06
Abigail Acton
Cudownie, w piątek trzynastego. Dokładnie tak. Cóż, będziemy pamiętać o tym, że powiedziałeś nam, że nie stanowi żadnego zagrożenia. Jestem przekonana, że tak mówią wszystkie wyliczenia. Dziękuję ci bardzo, Patricku. Doskonale to wyjaśniłaś. Świetnie. Czy ktoś ma jakieś pytania do Patricka? Tak? Tomasie?
00:11:36:11 - 00:11:49:11
Tomas Rindzevicius
Tak. Dziękuję, Nie zajmuję się tą dziedziną, Patricku. Wybacz, jeśli zbytnio to uproszczę. Ciekawi mnie, czy mamy obecnie jakąś realną technologię lub system, który faktycznie może odchylić kurs asteroidy?
00:11:49:17 - 00:12:10:11
Patrick Michel
Pewnie! Dysponujemy technologią, która została zademonstrowana podczas misji DART. Udowodniliśmy, że jesteśmy w stanie wysłać statek kosmiczny poruszający się z bardzo dużą prędkością - 60 kilometrów na sekundę - w kierunku asteroidy o znanym rozmiarze i nieznanym kształcie. Misja zakończyła się sukcesem.
00:12:10:16 - 00:12:35:20
Patrick Michel
Statek kosmiczny Dart o masie 580 kilogramów uderzył z prędkością sześciu kilometrów na sekundę w bardzo małą asteroidę o wielkości zaledwie 150 metrów. Celem misji Hera jest przeprowadzenie analizy miejsca zderzenia, aby powiedzieć nam, co dokładnie się stało. Mimo to skutecznie zaprezentowano technologię pozwalającą na uderzenie z dużą prędkością w asteroidę.
00:12:35:22 - 00:12:49:16
Patrick Michel
Oczywiście musimy opracować inną technologię, ponieważ ta technika może być skuteczna tylko w niektórych przypadkach. Inne techniki mogą być bardziej efektywne w innych sytuacjach. Jest to więc tylko pewien punkt wyjścia. Cieszy jednak to, że pierwszy test zakończył się sukcesem.
00:12:49:18 - 00:13:14:22
Abigail Acton
Tak. To było wspaniałe. Jak gra w kosmiczny bilard. A nawet kosmicznego snookera. Świetnie. Zawsze zadziwia mnie ten poziom precyzji. Uważam to za coś niesamowitego. I gdy pomyślę, że sama mam problemy z parkowaniem tyłem w garażu... Dobrze, czas na Emilio. Emilio, w ostatnich czasach słyszeliśmy wiele na temat pożarów, a ich liczba prawdopodobnie wzrośnie, biorąc pod uwagę zmiany w użytkowaniu gruntów i klimacie.
00:13:14:24 - 00:13:35:06
Abigail Acton
Projekt FirEUrisk połączył naukowców, planistów i służby ratunkowe w celu badania sposobów oceny i zarządzanie ryzykiem ogromnych pożarów. Wiemy, że zmiana klimatu przełoży się na bardziej ekstremalne zjawiska pogodowe. Czy możesz powiedzieć nam coś na temat tego, co myślą eksperci o ryzyku wystąpienia tak zwanych megapożarów w najbliższej przyszłości?
00:13:35:08 - 00:14:04:23
Emilio Chuvieco
W ostatnich latach zaobserwowaliśmy, że całkowity obszar spalonych lasów na całym świecie nie wzrasta, za to rośnie liczba pożarów strumieniowych. Jest to oczywiście związane ze zmianami klimatycznymi i społeczno-gospodarczymi, które obserwujemy, w szczególności ma to związek z czynnikami takimi jak zachowania sprzyjające pożarom i fale upałów, silne wiatry czy sucha roślinność. Dlatego właśnie musimy stawiać im czoła.
00:14:05:00 - 00:14:10:18
Emilio Chuvieco
Na przykład asfalt ma istotne znaczenie społeczne i ekologiczne.
00:14:10:20 - 00:14:20:04
Abigail Acton
Rozumiem. Możemy wyraźnie dostrzec skutki zmieniającego się klimatu. Kiedy mówisz o społeczno-gospodarczych czynnikach ryzyka, o czym dokładnie mówisz?
00:14:20:04 - 00:14:49:00
Emilio Chuvieco
Zmiany w użytkowaniu gruntów, szczególnie na obszarach wiejskich, mają istotny wpływ na pożary, ponieważ zazwyczaj tereny te zamieszkują ludzie pracujący na obszarach wiejskich i prowadzących intensywną hodowlę. Dziś większość z tych osób starzeje się. Tego rodzaju gospodarstwa mają silny wpływ na obszary, szczególnie w Europie, w związku z czym krajobraz jest bardziej jednorodny.
00:14:49:00 - 00:14:54:07
Emilio Chuvieco
Gdy dochodzi do pożaru, obserwujemy coraz większą tendencję do rozprzestrzeniania się w sposób bardziej ciągły niż w przeszłości.
00:14:54:10 - 00:15:10:08
Abigail Acton
Rozumiem. To zdecydowanie interesujące. W porządku. OK. Cóż. Nie brałam tego pod uwagę, gdy wspomniałeś o użytkowaniu gruntów. Miałam nieco inne wyobrażenia, ale rozumiem, co masz na myśli. Ludzie nie gospodarują zasobami naturalnymi tak jak kiedyś, co zmienia profil ryzyka. Już rozumiem. Świetnie. Co zatem chciał osiągnąć zespół projektu FirEUrisk?
00:15:10:11 - 00:15:42:12
Emilio Chuvieco
Zgromadziliśmy duże konsorcjum ekspertów pochodzących z różnych krajów. Chcieliśmy analizować ryzyko pożarowe w sposób kompleksowy, biorąc pod uwagę nie tylko dane meteorologiczne, które spotykamy najczęściej przy tworzeniu systemu oceny ryzyka pożarowego, ale także inne aspekty związane z roślinnością - jej charakterystykę, ale także działalność człowieka, ekologię, wartości, ekosystemy, usługi ekosystemowe i gotowość ludzi na wypadek pożaru.
00:15:42:15 - 00:16:08:08
Emilio Chuvieco
Naszym celem jest opracowanie kompleksowej lub zintegrowanej analizy warunków zagrożenia pożarowego w różnych obszarach Europy. Zazwyczaj pożary stanowiły problem głównie w basenie Morza Śródziemnego, ale obecnie widzimy także pożary w Europie Środkowej i Północnej. Naszym celem jest również lepsze zrozumienie, w jaki sposób trendy będą zmieniać się w przyszłości, biorąc pod uwagę zmianę klimatu i przemiany społeczno-gospodarcze.
00:16:08:13 - 00:16:17:24
Abigail Acton
Doskonale. Wiem też, że korzystałeś z danych z obserwacji Ziemi w celu opracowywania pomysłów. Co wiemy dzięki tym danym? Do czego służą?
00:16:18:01 - 00:16:48:24
Emilio Chuvieco
W zasadzie to moja specjalność. Wykorzystujemy je do okresowej obserwacji dostępności paliwa, a zwłaszcza jego obfitości - to znaczy ilości roślinności, która może zostać spalona, ale także zawartości wilgoci, co jest bardzo ważne z punktu widzenia prawdopodobieństwa wystąpienia pożaru oraz jego zachowania. Używamy również danych satelitarnych do ulepszania naszych obecnych map obszarów styku lasów z miastami.
00:16:49:01 - 00:16:52:09
Emilio Chuvieco
To one są najważniejsze z punktu widzenia zagrożenia pożarowego.
00:16:52:15 - 00:17:04:17
Abigail Acton
Świetnie. OK. Mówisz o obfitości paliwa - rozumiem, że na podstawie zdjęć satelitarnych można stwierdzić, co rośnie w danym miejscu? Co masz na myśli mówiąc o zawartości wilgoci? W jaki sposób dzięki zdjęciom satelitarnym ustalasz wilgotność roślin? Roślin, które rosną tutaj. Na Ziemi?
00:17:04:22 - 00:17:22:07
Emilio Chuvieco
Woda pochłania część promieniowania elektromagnetycznego ze Słońca. Na zdjęciach satelitarnych jest to także widoczne w kontraście termicznym między temperaturą powietrza a temperaturą powierzchni, co jest wskaźnikiem zawartości wilgoci w powietrzu i stresu wodnego.
00:17:22:12 - 00:17:43:03
Abigail Acton
Rozumiem. Zatem widzisz, gdzie rośliny wysychają, a tym samym stają się bardziej podatne na ogień. Świetna sprawa. Wiemy zatem jakie dane zbieraliście i z kim współpracowaliście, ale jakie właściwie narzędzia opracowaliście? Czy udało wam się opracować coś, co faktycznie może być przydatne w zapewnieniu bezpieczeństwa ludziom i analizowaniu ryzyka potencjalnych pożarów?
00:17:43:05 - 00:17:45:02
Emilio Chuvieco
Tak, a przynajmniej mamy taką nadzieję. Jak najbardziej.
00:17:45:04 - 00:17:46:21
Abigail Acton
Rozumiem.
00:17:46:23 - 00:18:21:07
Emilio Chuvieco
Tak. Jesteśmy zainteresowani pomocą społeczeństwu w zmniejszaniu zagrożeń związanych z pożarami. Pamiętamy, że w ubiegłym roku mieliśmy ekstremalne pożary z wieloma ofiarami śmiertelnymi. Niedawno w Kalifornii, a także na Hawajach, w Chile oraz w innych miejscach w wyniku pożarów zginęło ponad sto osób. Dlatego naszym celem jest opracowanie bardziej holistycznego i zintegrowanego podejścia do zagrożeń pożarowych, uwzględniającego różne czynniki, które nie są brane pod uwagę w obecnych systemach oceny zagrożenia, w szczególności aspektu podatności społeczności na pożary.
00:18:21:08 - 00:18:50:20
Emilio Chuvieco
Naszym celem jest również lepsze zrozumienie, w jaki sposób rozprzestrzeniają się te potężne pożary i ustalenie, w jaki sposób możemy zwiększać świadomość ryzyka związanego z pożarami. Myślę, że warto zauważyć, że na wielu obszarach zagrożonych pożarami lokalni mieszkańcy nie są świadomi tego, co należy zrobić w przypadku ich wystąpienia. W Japonii, którą odwiedziłem kilka lat temu, wszyscy wiedzą, co należy robić w przypadku trzęsienia ziemi. Nie jest tak w przypadku obszarów zagrożonych pożarem w basenie Morza Śródziemnego.
00:18:50:20 - 00:18:52:03
Emilio Chuvieco
To jeden z elementów problemu.
00:18:52:05 - 00:18:52:12
Abigail Acton
Tak?
00:18:52:16 - 00:19:06:24
Emilio Chuvieco
W 2017 roku ponad 60 osób zginęło, próbując uciec przed pożarem. Gdyby pozostali w domach, ofiar byłoby prawdopodobnie znacznie mniej. Myślę więc, że nadal będziemy informować ludzi, co należy robić w przypadku pożaru.
00:19:06:24 - 00:19:17:17
Abigail Acton
Rozumiem. Czy opracowaliście jakieś narzędzia wczesnego ostrzegania lub mechanizmy pomagające osobom, które muszą rozpocząć ewakuację? Jakiekolwiek narzędzia?
00:19:17:19 - 00:19:51:22
Emilio Chuvieco
Tak jak powiedziałem, większość obecnych systemów opiera się na danych meteorologicznych, które oczywiście są bardzo ważne z punktu widzenia pożarów, szczególnie modele wilgotności i temperatury. Dodaliśmy do tych aspektów inne aspekty społeczne, usługi ekosystemowe i inne czynniki, dzięki którym możemy bardziej kompleksowo oceniać ryzyko i ustalać bardziej obiektywne kryteria dotyczące walki z pożarami.
00:19:51:24 - 00:19:59:13
Emilio Chuvieco
Położyliśmy też większy nacisk na zapobieganie pożarom niż na ich zwalczanie, które dotychczas stanowiło główny element systemu oceny ryzyka pożarowego.
00:19:59:13 - 00:20:10:14
Abigail Acton
Wiem, że analizowaliście również zagadnienie tradycyjnych modeli użytkowania gruntów. Mam też na uwadze, że pożary towarzyszą nam od zawsze. Podoba mi się więc pomysł, żeby przestać skupiać się na ich gaszeniu, a raczej skoncentrować się na zarządzaniu ryzykiem.
00:20:10:16 - 00:20:33:06
Emilio Chuvieco
Zgadza się. Pożary są naturalnym procesem, do których występowania przystosowuje się wiele roślin. Myślę, że musimy nauczyć się żyć z pożarami i starać się wykorzystywać je w bardziej efektywny sposób, starając się ograniczać ich negatywne skutki, ale nie gasić ich w całości - gdy gasimy pożary, w praktyce zapewniamy, że kolejny pożar będzie bardziej intensywny.
00:20:33:06 - 00:20:36:16
Emilio Chuvieco
Dlatego pożary bywają bardziej ekstremalne niż kiedyś.
00:20:36:18 - 00:20:57:15
Abigail Acton
OK. Jestem pod wrażeniem. Dziękuję, Świetne wyjaśnienie. OK. Świetnie. Czyli chodzi o dokładniejsze dane, dzięki którym osoby odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa ludziom mają więcej informacji na temat ryzyka i sposobów radzenia sobie z sytuacją kryzysową, gdy już dojdzie do pożaru. Super. Dziękuję ci serdecznie za rozmowę. Czy ktoś ma jakieś pytania? Tak.
00:20:57:15 - 00:20:58:24
Abigail Acton
Patricku, proszę.
00:20:59:01 - 00:21:11:06
Patrick Michel
To, o czym mówisz, jest bardzo interesujące. Mam pewne pytanie. Analizujecie warunki, które mogą doprowadzić do pożaru. Czy pożary są w większości celowe, czy raczej są efektem wypadków?
00:21:11:06 - 00:21:36:15
Emilio Chuvieco
Najczęściej występują z obu powodów. Myślę, że czynnik ludzki jest bardzo istotny w walce z pożarami i ich rozprzestrzenianiem. Ludzie stanowią jeden z czynników wpływających na występowanie pożarów, ale same pożary też mają na nich wpływ. Na przykład w Europie blisko 90% pożarów jest spowodowanych przez człowieka. Poważnym problemem są też wyładowania atmosferyczne. Czasami powodują większe pożary, ponieważ trafiają w odległe obszary.
00:21:36:17 - 00:22:05:15
Emilio Chuvieco
Pożary wywoływane przez ludzi są bardzo istotnym problemem. Nie chodzi tylko o oczywiste podpalenia, ale głównie o wypadki i zjawiska takie jak wypalanie traw, które wymykają się spod kontroli i zamieniają w duże pożary. Naprawdę wiele czynników wpływa na powstawanie pożarów. Uważam, że socjologiczna analiza pożarów to również coś, co nie było wcześniej przedmiotem zainteresowania badaczy.
00:22:05:16 - 00:22:30:13
Abigail Acton
I to właśnie zmienił twój projekt. Patrzyliście na aspekty inne niż warunki pogodowe. Rozumiem. Super. Dziękuję za tak dokładne wyjaśnienie. Mam wrażenie, że wasze prace będą bardzo potrzebne, ponieważ nie sądzę, aby sytuacja miała ulec poprawie. Dziękuję. Tomasie, czas na ciebie. Wykrywanie i jednoznaczna identyfikacja zagrożeń chemicznych w niskich stężeniach w fazie gazowej i ciekłej w wielu środowiskach.
00:22:30:15 - 00:22:47:02
Abigail Acton
W ramach projektu SERSing powstało urządzenie, które ma pomóc służbom ratowniczym w radzeniu sobie z zagrożeniami chemicznymi. Czy możesz opowiedzieć nam trochę o wzmocnionej powierzchniowo spektroskopii ramanowskiej? Spektroskopia? Teraz się udało. Co to jest? Jak działa?
00:22:47:04 - 00:23:12:09
Tomas Rindzevicius
Dobrze. OK. Zacznijmy może od rozebrania tego na części pierwsze dla uproszczenia. Zacznijmy od spektroskopii ramanowskiej. Wiele osób zapewne słyszało już wcześniej to określenie. Spektroskopia ramanowska jest dobrze znaną i dość starą techniką analityczną, która jest zasadniczo wykorzystywana do charakteryzowania, identyfikacji i analizy nieznanych substancji. Tak.
00:23:12:09 - 00:23:35:20
Tomas Rindzevicius
Dlatego jest tak przydatna w kryminalistyce, materiałoznawstwie i w wielu innych dziedzinach. Jak działa? Zwykle wykorzystujemy w tym celu laser, którym oświetlamy nieznane cząsteczki, które rozpraszają światło. Cząsteczki są trochę jak ludzie - mamy odciski palców, które pozwalają ustalić naszą tożsamość.
00:23:35:22 - 00:23:55:23
Tomas Rindzevicius
Cząsteczki mają coś, co nazywamy odciskiem palca widma wibracyjnego. Dzięki niemu identyfikujemy cząsteczkę. Jeśli wezmę tabletkę aspiryny, mogę użyć spektrometru ramanowskiego, aby stwierdzić, że mam do czynienia z aspiryną. Mogę zbadać widmowe odciski palców i potwierdzić, że to aspiryna.
00:23:56:00 - 00:24:18:19
Tomas Rindzevicius
A nie na przykład paracetamol lub inny lek. Tak. To tyle, jeśli chodzi o spektroskopię. Przejdźmy do nieco trudniejszych zagadnień. Wyobraź sobie, że mam szklankę wody i wezmę tylko odrobinę aspiryny. Następnie wrzucę ją do szklanki z wodą. Aspiryna rozpuszcza się w wodzie.
00:24:18:19 - 00:24:38:08
Tomas Rindzevicius
Mamy coś, co nazywamy śladowymi ilościami aspiryny. Gdybym wziął spektrometr ramanowski i spróbował przeanalizować próbkę, ustaliłbym, że analizuję wodę. Ale czy na pewno? Właśnie dodałem tam niewielką ilość aspiryny. Nic z tego, spektroskop zobaczy tylko wodę. To wynika z ograniczeń spektrometru.
00:24:38:10 - 00:25:00:17
Tomas Rindzevicius
W tym miejscu wchodzi w grę powierzchniowo wzmocniona spektroskopia. W badaniach używamy powierzchni, jak wskazuje nazwa. W celu wzmocnienia sygnału. O kilka rzędów wielkości. Dzięki tej technice możemy rozsunąć metaforyczne zasłony i odsunąć wodę na bok, aby zajrzeć głęboko do środka i zobaczyć, co jeszcze się tam kryje.
00:25:00:21 - 00:25:08:07
Tomas Rindzevicius
Na tym właśnie to polega. Tak działa wzmocniona spektroskopia ramanowska. Dzięki niej jesteśmy w stanie znaleźć śladowe ilości związków chemicznych.
00:25:08:10 - 00:25:21:18
Abigail Acton
Świetne wyjaśnienie. Dziękuję bardzo. Wspaniale, teraz wszystko jasne. Co poczułeś, gdy zdałeś sobie sprawę, jak silne okazało się wzmocnienie i jak niewielkie ilości stały się widoczne? Ten moment musiał być naprawdę ekscytujący.
00:25:21:24 - 00:25:42:19
Tomas Rindzevicius
Wiesz - zawsze jesteśmy bardzo podekscytowani możliwością wykrycia jak najmniejszych ilości substancji, nawet jeśli w trakcie prac zdajemy sobie sprawę, że prawdziwe próbki są znacznie bardziej złożone, w przeciwieństwie do przytoczonego przeze mnie przykładu szklanki wody z aspiryną. Weźmy na przykład kieliszek wina.
00:25:42:21 - 00:26:08:22
Tomas Rindzevicius
Występuje tam naprawdę wiele cząsteczek różnych rodzajów. Gdybyśmy mierzyli je w taki sposób i rejestrowali ich odciski palców... Byłoby ich mnóstwo. Właśnie dlatego postanowiliśmy wykorzystać sztuczną inteligencję. Obecnie jesteśmy w stanie wyszkolić sztuczną inteligencję, aby szybko sortowała te odciski palców i grupowała je, a my możemy wskazać, co chcemy znaleźć.
00:26:08:22 - 00:26:14:11
Tomas Rindzevicius
Sztuczna inteligencja pomaga nam szybko zidentyfikować cząsteczki, które faktycznie chcemy wykryć.
00:26:14:13 - 00:26:34:18
Abigail Acton
Genialne. Nie chodzi tylko o możliwości, ale o to, co moim zdaniem jest najciekawsze, czyli to, że udało wam się opracować małe, lekkie, bardzo kompaktowe urządzenie, które może być wykorzystywane przez służby ratownicze. Wiele możliwości w bardzo niewielkim urządzeniu. Czy możesz powiedzieć coś więcej o samym urządzeniu opracowanym w ramach projektu?
00:26:34:21 - 00:27:21:06
Tomas Rindzevicius
Dobrze. Ręczne spektrometry ramanowskie są dość powszechne. Służby ratownicze używają ich w swojej codziennej pracy, ale nie wykorzystują wzmocnienia powierzchniowego. Wykorzystując algorytmy sztucznej inteligencji i uczenia głębokiego sprawiliśmy, że nasze urządzenie mogło zostać wyposażone w metaforyczny duży czerwony przycisk. Wystarczy tylko umieścić próbkę w urządzeniu, nacisnąć czerwony przycisk, a następnie urządzenie przeprowadza analizę, a na ekranie pojawia się odpowiedź. To wszystko jest możliwe dzięki sztucznej inteligencji, która zachowuje się niczym detektyw analizując złożony skład próbki i wszystkie drobne cząsteczki wchodzące w jej skład.
00:27:21:11 - 00:27:36:01
Tomas Rindzevicius
Nasz detektyw znajduje to, czego szukamy, a następnie otrzymujemy odpowiedź na ekranie. Byliśmy w stanie znacząco zmniejszyć całą konstrukcję, połączyć z chmurą i dodać kilka interesujących funkcji.
00:27:36:03 - 00:27:44:23
Abigail Acton
Korzyścią gromadzenia danych w chmurze jest to, że dane mogą być przekazywane osobom decyzyjnym, które są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji na temat działań w danej sytuacji.
00:27:45:00 - 00:28:17:08
Tomas Rindzevicius
Zgadza się. Powiedzmy, że analizujemy próbkę płynu na polu. Potrzebujemy ekspertów, którzy będą w stanie na chłodno spojrzeć na dane. Nie zawsze możemy w pełni zaufać algorytmom sztucznej inteligencji. W innej sytuacji możemy mierzyć gaz i sposób jego rozprzestrzeniania się w terenie. Czasem chcemy, by dane z czujników w różnych lokalizacjach docierały do scentralizowanego ośrodka, w którym mogą być wizualizowane na mapie w celu analizy rozprzestrzeniania się chmury.
00:28:17:12 - 00:28:28:12
Abigail Acton
OK. Wiem, że jednym z przełomowych odkryć było wykrycie nowiczoka w różnych mieszaninach. Tak. Czy możesz opowiedzieć nam coś więcej o tym zagadnieniu? Co dokładnie udało się wam zmierzyć?
00:28:28:17 - 00:28:54:17
Tomas Rindzevicius
Dobrze, to interesująca historia. W 2018 roku, gdy tworzyliśmy sztuczną inteligencję z myślą o spektroskopii, prowadziliśmy pewne rozmowy na temat działań wojennych, choć nikt nie poruszał tego tematu głośno. Wyobrażaliśmy sobie potencjalne ataki terrorystyczne. W związku z wojną w Ukrainie, pomyśleliśmy, że warto byłoby przetestować tę technologię i poddać ją prawdziwej próbie.
00:28:54:23 - 00:29:17:06
Tomas Rindzevicius
Próbowaliśmy również przeanalizować scenariusz, w którym jakaś osoba chciałaby dodać nowiczoka do płynów, których ludzie używają w codziennym życiu, na przykład dezodorantu, płynu do płukania ust lub czegokolwiek, czego używamy na co dzień. Uznaliśmy, że to będzie dobry test. Wzięliśmy własną kredę, dodaliśmy do niej nowiczoka. Byliśmy jednak nieco sceptyczni.
00:29:17:08 - 00:29:44:07
Tomas Rindzevicius
Myśleliśmy, że może nasze założenia są zbyt optymistyczne. Ale nasza sztuczna inteligencja naprawdę nas zaskoczyła. Analiza była niewiarygodnie szybkie i naprawdę lepsza niż wszystkie wcześniej stosowane metody. Dlatego patrzę w przyszłość z optymizmem. Jesteśmy w stanie wykryć na przykład nowiczoka w aerozolu do nosa w stężeniu o kilka rzędów wielkości niższym niż jest to możliwe za pomocą konwencjonalnej spektroskopii surowicy.
00:29:44:09 - 00:29:59:20
Abigail Acton
Tak. Świetnie. OK. Super. Dziękuję. To naprawdę niezła technologia. Mam dla ciebie ostatnie pytanie. W jaki sposób twoja technologia może zostać wykorzystana w przyszłości? Czy w miarę rozwoju sztucznej inteligencji będzie można połączyć obie technologie i je rozwinąć? Jak widzisz przyszłość?
00:29:59:22 - 00:30:23:15
Tomas Rindzevicius
Nie potrafię wyobrazić sobie sytuacji, w której zrezygnujemy ze sztucznej inteligencji w spektroskopii, ponieważ działa aż za dobrze. Myślę, że zdecydowanie zobaczymy sztuczną inteligencję w przypadku innych narzędzi analitycznych. Z pewnością tak się stanie. Nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Podobnie jak w przypadku spektroskopii ramanowskiej, także inne narzędzia będą są coraz mniejsze, tańsze i lepsze.
00:30:23:17 - 00:30:47:03
Tomas Rindzevicius
Obecnie wykorzystujemy sztuczną inteligencję - to bardzo potężne narzędzie, które może szybko analizować dane i pomóc nam uporządkować wszystkie cząsteczki w rzeczywistych płynach. Myślę, że w przyszłości zdecydowanie będziemy świadkami powstawania narzędzi z wbudowanymi algorytmami sztucznej inteligencji. Tak. Może nawet będzie w naszych telefonach?
00:30:47:03 - 00:30:47:13
Tomas Rindzevicius
Tak.
00:30:47:13 - 00:30:59:04
Abigail Acton
Cóż. Czyli będzie wszechobecna? Niewątpliwie, tak. Musimy myśleć pozytywnie, prawda? Tak. Dobrze. Świetnie. Dziękuję bardzo. Ogranicza nas w takim razie tylko nasza wyobraźnia. Czy ktoś ma jakieś pytania do Tomasa? Tak? Patricku, proszę.
00:30:59:08 - 00:31:21:24
Patrick Michel
W zasadzie mam nie tyle pytanie, co raczej uwagę dotyczącą tego, gdzie jeszcze może się przydać ta technologia. Mamy spektrometr ramanowski na pokładzie łazika o nazwie Idefix opracowanego przez KNESS, Francuską Agencję Kosmiczną i Geologiczną Agencję Kosmiczną, który znajdzie się na pokładzie następnej misji japońskiej agencji kosmicznej. Agencja zamierza pobrać próbkę Fobosa - jednego z księżyców Marsa, a następnie dostarczyć ją na Ziemię.
00:31:21:24 - 00:31:35:15
Patrick Michel
Zanim będzie to możliwe, łazik trafi na powierzchnię Fobosa. Łazik będzie poruszał się bardzo powoli. Jak wspomniałem, posiada spektrometr ramanowski do analizy powierzchni Fobosa. Myślę, że w tym miejscu technologia sprawdziłaby się wręcz doskonale.
00:31:35:15 - 00:31:39:17
Tomas Rindzevicius
Dziękuję bardzo. Miło to słyszeć, Patricku. Dziękuję.
00:31:39:19 - 00:31:57:07
Abigail Acton
Tak. Czy ta uwaga pozwala ci lepiej przeanalizować kierunki na przyszłość, Tomasie? Z drugiej strony - wygląda na to, że ich sprzęt jest znacznie bardziej zaawansowany niż zwykłe spektroskopy. Sam zauważyłeś - podstawowa analiza. Ale nigdy nic nie wiadomo. Dzięki Tomasowi być może będziecie w stanie przeprowadzić bardziej zaawansowane badania. Dlatego właśnie tak bardzo lubię podcast CORDIScovery.
00:31:57:07 - 00:32:00:10
Abigail Acton
Chodzi o synergię. Tak? Emilio, masz pytanie?
00:32:00:12 - 00:32:19:14
Emilio Chuvieco
Tak - a raczej mam ogólną uwagę na temat wykorzystania sztucznej inteligencji. Słuchając cię mam wrażenie, że choć sztuczna inteligencja jest wykorzystywana jako narzędzie do klasyfikacji danych, nie mamy podstaw, dzięki którym możemy właściwie zrozumieć problem. Co myślisz o tym zagadnieniu?
00:32:19:16 - 00:32:43:10
Tomas Rindzevicius
Cóż - moim zdaniem masz absolutną rację. Wyjaśnię. Algorytmy wykorzystywane w ramach projektu zostały opracowane przez duński uniwersytet technologiczny DTU. Masz absolutną rację - gdy pytamy ich, dlaczego w niektórych przypadkach sztuczna inteligencja podejmuje pewne decyzje, naukowcy odpowiadają nam - nie jesteśmy pewni, musimy się temu przyjrzeć.
00:32:43:10 - 00:33:11:11
Tomas Rindzevicius
Musimy zajrzeć głębiej. Zatem można powiedzieć, że masz rację. Widzimy, że to rozwiązanie działa. Nie wiemy tylko w większości przypadków czemu tak jest. Nawet eksperci muszą przeprowadzać specjalne analizy, aby dowiedzieć się, dlaczego algorytm podjął określone decyzje, dlaczego dana cząsteczka została sklasyfikowana w ten lub inny sposób. Często patrząc na widmo nie jest oczywiste, dlaczego zapadła dana decyzja.
00:33:11:16 - 00:33:30:06
Abigail Acton
Jak w każdej innej dziedzinie, kolejne odkrycia rodzą więcej pytań niż odpowiedzi. I zaczynamy następne poszukiwania. A potem kolejne. OK. Dziękuję wam serdecznie za rozmowę. Dziękuję każdemu z was. To było naprawdę fascynujące. I dziękuję też za to, że dzięki waszym urządzeniom jesteśmy bezpieczniejsi.
00:33:30:12 - 00:33:32:24
Tomas Rindzevicius
Dziękuję! Dziękuję! Dziękuję!
00:33:32:24 - 00:33:33:23
Patrick Michel
Dziękuję wam wszystkim.
00:33:33:23 - 00:33:35:04
Emilio Chuvieco
Dziękuję. Tak. Uważajcie na siebie.
00:33:35:04 - 00:33:36:18
Tomas Rindzevicius
Do zobaczenia. Do zobaczenia.
00:33:36:20 - 00:33:58:09
Abigail Acton
Do zobaczenia. Jeśli spodobał Ci się ten podcast, obserwuj nas w serwisach Spotify i Apple Podcasts. Zapraszamy także na stronę główną podcastu w serwisie CORDIS. Zachęcam też do zasubskrybowania naszego podcastu – w ten sposób nie ominą cię informacje na temat najciekawszych badań naukowych finansowanych przez UE. Jeśli podoba ci się nasz podcast, powiedz o nim swoim znajomym. Rozmawialiśmy o tym, jak dzięki czujnikom można określić płeć i wiek lecącego komara.
00:33:58:11 - 00:34:18:03
Abigail Acton
Zapraszamy do przesłuchania pozostałych 45 odcinków – z pewnością znajdziesz w nich coś, co pobudzi twoją ciekawość. Zapraszamy do serwisu CORDIS, gdzie znajdziesz rezultaty badań realizowanych w ramach inicjatyw Horyzont 2020 i Horyzont Europa, które dotyczą tego obszaru. Jestem pewna, że znajdziesz coś dla siebie wśród badań dotyczących wielu zagadnień, od motocykli po motorykę. Być może uczestniczysz w projekcie lub chcesz uzyskać dofinansowanie.
00:34:18:04 - 00:34:37:21
Abigail Acton
W naszym serwisie dowiesz się, czym zajmują się inni badacze w twojej dziedzinie. Zajrzyj na nasz portal i poznaj badania, które zmieniają świat. Czekamy także na wiadomości, informacje i opinie. Możesz skontaktować się z nami pod adresem editorial@cordis.europa.eu. Do usłyszenia.
Innowacyjne podejścia do współczesnych zagrożeń
Badanie asteroid w celu zwiększania skuteczności naszych systemów obrony planetarnej, badanie przyczyn ogromnych pożarów lasów w celu poprawy naszych ocen ryzyka oraz opracowanie precyzyjnych i niewielkich czujników, które mogą wykrywać i identyfikować groźne substancje chemiczne w niskich stężeniach - wszystkie te zagadnienia badali nasi dzisiejsi goście dzięki wsparciu ze środków Unii Europejskiej, a ich celem było opracowanie innowacyjnych podejść z myślą o poprawie naszego bezpieczeństwa. Jak powierzchniowo wzmocniona spektroskopia ramanowska może nam pomóc w wykrywaniu nowiczoka? Jak możemy zbadać reakcję asteroid na działania, które być może wykorzystamy któregoś dnia w celu obrony naszej planety? Jak Europa może skuteczniej reagować na coraz większą liczbę pożarów? Słuchaj dalej, jeśli chcesz poznać odpowiedzi na te i inne kluczowe pytania. W tym odcinku dołączyli do nas: Patrick Michel(odnośnik otworzy się w nowym oknie), dyrektor ds. badań francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych i pracownik naukowy Obserwatorium Lazurowego Wybrzeża(odnośnik otworzy się w nowym oknie) w Nicei. Jako badacz uczestniczy w misjach kosmicznych dotyczących asteroid, dotyczących zarówno zagadnień naukowych, jak i problematyki obrony planetarnej. Jest głównym badaczem misji Europejskiej Agencji Kosmicznej „Hera”(odnośnik otworzy się w nowym oknie) – jednej z inicjatyw skupionych na pierwszej próbie odchylenia kursu asteroidy przez NASA w ramach misji DART(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Michel koordynował projekt NEO-MAPP. Emilio Chuvieco(odnośnik otworzy się w nowym oknie), profesor geografii i dyrektor katedry etyki środowiskowej na Uniwersytecie w Alcali(odnośnik otworzy się w nowym oknie) w Hiszpanii. Jest jednym z wybranych członków Hiszpańskiej Akademii Nauk, a jego głównym zainteresowaniem jest wykorzystanie danych z obserwacji Ziemi w celu monitorowania problemów środowiskowych, w szczególności pożarów lasów, które badał w ramach projektu FirEUrisk. Tomas Rindzevicius(odnośnik otworzy się w nowym oknie), starszy badacz w Wydziale Technologii Medycznych, Dostarczania Leków i Czujników(odnośnik otworzy się w nowym oknie) Uniwersytetu Technicznego w Danii i koordynator projektu SERSing. Badacz skupia się na zastosowaniu nanomateriałów w celu wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych, toksycznych substancji chemicznych wykorzystywanych w przemyśle, a także chemicznych środków bojowych.
Czekamy na Wasze opinie!
Jeśli chcesz podzielić się z nami swoją opinią na temat naszych podcastów, napisz do nas! Wszelkie komentarze, pytania lub sugestie prosimy przesyłać na adres editorial@cordis.europa.eu.
Słowa kluczowe
SERSing, śladowe, materiały wybuchowe, toksyczne chemikalia przemysłowe, chemiczne środki bojowe, powierzchniowa spektroskopia ramanowska, FirEUrisk, pożary, dane z obserwacji Ziemi, problemy środowiskowe, NEO-MAPP, asteroida, odchylenie, obrona planetarna